Zo langzamerhand zou ik gaan denken dat ik alleen maar dingen met programmeren en zo doe maar dat is niet helemaal waar.
Al dat gedoe met een vak leren en een beroep gaan uitoefenen heeft kunnen gebeuren doordat de onrust in m'n donder wat wegebde nadat ik op het ouderlijk nest was teruggekeerd. Zie het einde van "Het verhaal.
Ik kon gelukkig al bijna onmiddellijk ergens komen werken en daar leerde ik een collega uitzendkracht kennen met wie het al snel klikte. Zij had een auto en ik niet, en meerijden was makkelijker dan zelf fietsen.
Na korte tijd gingen we samenwonen, eerst in een flat en later in een eigen huis. Ik werd een echte "square zijkert" met huisje boompje (een kerstboom die we achterin de tuin zetten) beestje (een hond die niet alleen kon zijn en later drie katten, opeenvolgende stelletjes tamme ratten en nog later weer twee katten) en al dat soort zaken. En ja, ook kinderen. Twee meiden. Dankzij hun wedervaren ben ik nu zo "opiniated" over onderwijs (weer, eigenlijk, want toen ik zelf op school zat had ik er ook zo mijn mening over).